Foto boven: 1 maart 1965. Piet Boogaard verrast Tonny Pronk en doelman Bertus Hogerman in een vriendschappelijke benefietwedstrijd voor het Daan de Jongh-fonds. Einduitslag 4-4. Er waren 3500 bezoekers.

Even tussen wal en schip
Seizoen 1964-1965 begon op het moment dat het Mosveld gesloopt was en de bouw van het nieuwe sportcomplex in de Banne nog niet geheel klaar was. De officiele opening half augustus moest worden uitgesteld. Op het Mosveld stond alleen de bestuurskamer nog overeind. In Het Parool van 21 augustus 1964 vertelde voorzitter wat dat voor de club betekende. De eerste wedstrijd moest gespeeld worden toe hoofdtribune en kantine nog niet klaar waren. Zouden de supporters in grote getale naar jet nieuwe veld komen?
De eerste wedstrijd, tegen Volendam, werd na een door Frits Kick gemiste strafschop met 2-3 verloren, er waren 9000 bezoekers, vooral veel Volendammers.

Het elftal
Doel: Ruiter (Broertjes, v.d. Pol),
Achter: Ellens en De Vries,
Midden: Reuser (Schaap), D. de Ruiter en Schaft (Looyen),
Voor: Engelsma (ex-RCH) (Balsing), Boogaard, P. de Ruiter (Schaft, Engelsma), C. Kick (Reuser) en F. Kick (Kaspers, Sijmons).

Pa Winkel hijst de vlag
De officiële opening werd voor de wedstrijd tegen Holland Sprort verricht door Pa Winkel die onder grote belangstelling de vlag hees. Het openingsfeest werd uitgesteld tot de bouw klaar zou zijn. Er waren 3000 bezoekers in het nieuwe stadion dat eenmaal klaar aan 12.500 plaats zou bieden. De ‘oninteressante wedstrijd eindigde in 1-1. Tegen Blauw-wit en Velox werd vervolgens ook gelijkgespeeld. Van Elinkwijk werd verloren en eindelijk werd tegen NEC met 4-2 gewonnen en bevond De Volewijckers zich na 6 wedstrijden met 5 punten in de onderste regionen.

Tijdelijke inwoning D.W.V.Omdat het terrein van DWV aan de Leeuwarderweg plaats moest maken voor woningbouw bood De Volewijckers hun stadgenoot – nog steeds amateurvereniging – aan hun thuiswedstrijden in de Banne te komen spelen.

De weg omhoog
Met een andere opstelling werden geleidelijk meer overwinningen geboekt. De Volewijckers verloren in een reeks wedstrijden geen enkele maal en boekten vooral veel gelijke spelen. Tegen Volendam werd in december eindelijk de eerste thuiszege in de Banne behaald. De club steeg zelfs even naar de derde plek, maar kon die positie niet handhaven. In februari was er op het nieuwe veld nog steeds geen scorebord, maar de 0-5 tegen RBC kwam wel in de boeken.

Middenmoter
In de de tweede seizoenshelft kon De Volewijckers geen aansluiting houden met de top. Een plaats in de middenmoot van de tweede klasse semi-profs leek het hoogst haalbare. Reuser werd in april voor  vijf wedstrijden geschorst (waarvan 2 voorwaardelijk). Hij zou in de wedstrijd tegen Veendam tijdens het onaangename slot Zoetebier na een botsing nagetrapt hebben en werd toen uit het veld gestuurd.
De Volewijckers eindigde na 30 wedstrijden op de 9e plaats (van de 16) met 8 gewonnen, 12 gelijk en 10 verloren, doelsaldo 52-51.

Terwijl de competitie zich ten einde spoedde, werd de betaalde jeugd van De Volewijckers kampioen van de tweede klasse waardoor promotie naar de eerste klasse volgde.
In me 1965 werd binnen De Volewijckers besloten de afdeling betaald voetbal af te splitsen van de amateurorganisatie.
In mei 1965 overleed erelid Pa Winkel (R.H. van den Winkel) die aan het begin van het seizoen de vlag op het nieuwe terrein in de Banne had gehesen.