1935-36

1935-1936, tijdelijk in Buikslotermeer

Huur Mosveld opgezegd: drie maanden naar de Buikslotermeer
Terwijl de club zich opmaakte om het derde lustrum te vieren, werd aan het begin van seizoen 1935-1936 het De Volewijckers verboden de huur van het Mosveld bij de A.B.L.O. te verlengen. De geplande wedstrijd tegen Succes moest daarom op het veld aan de Buikslotermeerdijk worden gespeeld, dat de club geheel in eigen beheer had. Dat bleef drie maanden zo, want pas in december kon er weer op het Mosveld worden gespeeld. Eerst moesten de voorwaarden voor een nieuw contract met de verhuurder wederzijds goedgekeurd worden. Op de twee A.B.L.O. terreinen op het Mosveld waren voorzieningen en onderhoud minimaal, op de velden in de Buikslotermeer was De Volewijckers eigen baas en was er met geleend geld en met werkkracht van werklozen een prachtig clubhuis neergezet en het veld was zeer goed gedraineerd.
Tot december werden de hoofdwedstrijden op het eigen complex in de Buikslotermeer gespeeld, daarnaast had De Volewijckers tijdelijk ook onderdak op de voormalige A.B.I.M.-terreinen daarnaast.

Een slechte start van de competitie
De thuiswedstrijd tegen Succes leverde de tweede nederlaag op rij op. De eerste wedstrijd tegen Helder uit was namelijk met 6-4 verloren. De bekerwedstrijd tegen. H.V.C. werd echter met 6-2 gewonnen.
De derde competitiewedstrijd tegen Zaandijk werd gestaakt. Tegen Purmersteijn werd thuis met 5-1 gewonnen en tegen Beverwijk uit met 2-5. De vijfde competitiewedstrijd leverde thuis verlies op tegen D.D.S.: 3-4.
De bekerwedstrijd tegen B.F.C. werd thuis met 9-2 gewonnen. De Bussumers gaven volgens De Gooi- en Eemlander kort na het begin al de moed op toen ze met 3-0 achter kwamen: eerst door twee geheide buitenspeldoelpunten daarna nog na een derde treffer. De wedstrijd had volgens de krant geen prettig karakter.
Tegen H.R.C. ging De Volewijckers onderuit: 0-1
Na vijf gespeelde wedstrijden stond De Volewijckers met 3 verloren en maar 2 gewonnen met 4 punten ‘in het rechter rijtje’.

Herstel gaat moeizaam
De zesde wedstrijd leek een keerpunt te brengen, tegen K.V.V. werd het thuis 9-0. Dat veranderde de stand in de competitie niet maar gaf het doelsaldo wel een dragelijker aanzien. Maar de bekerwedstrijd uit tegen Z.V.V. werd met 1-3 verloren en de zevende competitiewedstrijd tegen uit Alkmaarse Boys werd ook een nederlaag: 0-2. De wedstrijd tegen Hollandia werd afgekeurd, zodat De Volewijckers eind december gedeeld onderaan stond maar nog twee wedstrijden moest inhalen, omdat ook de uitwedstrijd tegen Succes werd afgelast.
Na de jaarwisseling werd thuis met 2-1 van titelkandidaat Zaandijk gewonnen en Beverwijk werd zelfs met 6-2 verslagen.

Kentering
In het uiteraard Hollandia-gezinde dagblad Nieuwe Hoornsche Courant werd er – voorafgaand aan het duel Volewijckers – Hollandia op gewezen dat De Volewijckers door al hun resterende wedstrijden te winnen nog kampioen konden worden.
Volewijckers thuis tegen runner-up Hollandia wordt een klaterende overwinning: 4-1. Het Westfriesch dagblad onze courant schrijft op 10 februari 1936 een groot verslag, waarin Volewijckers-midvoor Smit met name wordt genoemd: hij scoort het eerste doelpunt uit een strafschop en ook de laatste treffer. Hollandia heeft met dit verlies bijna ieder kans op de titel verloren: koploper H.R.C. staat 5 punten voor met nog 3 wedstrijden te spelen. Maar De Volewijckers zijn met nog zes wedstrijden te gaan en een achterstand van 8 punten nog beslist niet kansloos. De Nieuwe Hoornsche Courant laakt het spel van Hollandia. “Zoo kon het gebeuren dat de Volewijckers dat in alle opzichten verdienstelijk genoemd mag worden. Vooral de aanvallen werden op de meest  ruime wijze opgezet en werden met de minuut gevaarlijker. (…) Zij wist danook successievelijk drie doelpunten te maken, die van prima kwaliteit waren, en de manier waarop zij tot stand kwamen, kenmerkte de Volewijckers als een technisch goed spelende ploeg.” Volgens de schrijver ging Hollandia aan eigen onmacht ten onder.

De wedstrijd tegen koploper H.R.C. werd gelijkgespeeld, waarna K.V.V uit met 3-6 klop kreeg. Daardoor steeg De Volewijckers naar de derde plaats en werd de ploeg inderdaad nog een bedreiging voor koploper H.R.C. De inhaalwedstrijd uit tegen Zaandijk werd  vervolgens met 0-1 krapjes gewonnen. Tegen de Alkmaarse Boys komen De Volewijckers echter niet verder dan 2-2 terwijl H.R.C. op twee na laatste wedstrijd wint. De Volewijckers hebben nu de beste kans op een tweede plek wat na de vreselijk slechte seizoenstart nog een wonder zou zijn. De titel is alleen nog haalbaar als H.R.C. punten verspeelt.
Purmersteijn wordt door De Volewijckers uit met 2-3 verslagen en concurrent Zaandijk verspeelt een punt. Dan volgt de return tegen Hollandia uit in Hoorn die door De Volewijckers wordt gewonnen als “de lange spil (Geerding) uit een voorzet het leder met een boog over doelman Kos weet te plaatsen: 0-1.”
Op 29 maart 1936 speelt het eerste van De Volewijckers een oefenwedstrijd tegen het A.V.B.-elftal. Het bondsteam wint met 5-3.
De voorlaatste competitiewedstrijd tegen Helder wordt thuis met 2-0 gewonnen (een revanche op de 6-4 nederlaag waarmee De Volewijckers het seizoen startte). In dat duel raakte Ben Licher bij een duel zeer ernstig gewond waarvoor hij eerst in het ziekenhuis behandeld moest worden en per ambulance naar Amsterdam moest worden vervoerd. Clubleden doneerde geld om die kosten te dekken en ook bij zijn herstel financieel te ondersteunen.

Toch nog tweede
De voorlaatste wedstrijden konden al de beslissing brengen: H.R.C. speelde thuis tegen Helder en De Volewijckers ging naar Succes in Wieringen.
Maar het wonder bleef uit. H.R.C. werd kampioen doordat het zelf met 2-1 van Helder won en De Volewijckers met 2-0 van Succes verloor.
In de laatste wedstrijd verloor De Volewijckers nog van H.R.C. waarmee die club een verdiend kampioenschap (met een voorsprong van 6 punten) onderstreepte. De Volewijckers was na een bar slechte seizoenstart alsnog tweede geworden.

knipsel

Collectie: Delpher

link naar bron