De eindstand van seizoen 1962-1963 spreekt boekdelen.
Het elftal bestond (met de nodige wisselingen wegens blessures) uit Broertjes/Van Hilten, De Ruiter en De Vries, Van Wijk, Ellens en Looyen, Cees Kick, Boogaard, Schaft, Frits Kick en Polak. ( En invallers zoals Reuser, Soetekouw en Severijnse). Op het eerste gezicht toch een ploeg waarmee je voor de dag kon komen. Toch verloren De Volewijckers verloren 24 van de 30 wedstrijden, wonnen er twee en speelden 4 gelijk, totaal 8 punten.
Piet Bogaard maakte 12 van de 31 doelpunten en stond nog in de eindrangschikking van de topscorers.
De Mosveld-baby’s waren niet opgewassen tegen de overmacht van veruit alle eredivisieclubs.
Ondertussen brak het moment aan waarop de club zou moeten verhuizen naar de Banne.
Het Mosveld raakte al enigszins onttakeld en de jeugd nam voor het seizoen 1963-1964 zijn intrek al in de Banne. De oude iepen werden alvast uit de grond gehaald om dienst te gaan doen in het Winkelcentrum van Osdorp aan de Sloterplas.

Zaalvoetbal tijdens de strenge winter van 1963
De winter van 1963 legde in januari en februari alle buitensporten en veel van het wegverkeer lam. De Amsterdamse eredivisieclubs besloten een zaalvoetbaltoernooi te spelen in de Apollohal. De Volewijckers mochten ook meedoen.