Martin Kool. ‘Mister Volewijckers’ bij de amateurs

Martin Kool (1946). ‘Mister Volewijckers’ bij de amateurs
Martin Kool werd als twaalfjarige in 1958 lid van De Volewijckers. Destijds moest je via proefwedstrijden nog laten zien dat je voldoende kwaliteiten had om lid te worden van dé club uit Noord. Evert Teunisse was destijds trainer van het eerste elftal en had een zeer talentvolle lichting op het Mosveld staan. Trainer Daan de Jongh zou in 1961 met de eer gaan strijken, toen de Mosveld-baby’s’ naar de eredivisie promoveerden. Als welp of aspirant moet Martin Kool dat zondags op de tribune hebben aanschouwd.
Kool was een talentvolle voetballer en doorliep de hoogste elftallen. Achteraf bleek hij in de A1 ook nog tegen Cruijff te hebben gevoetbald en … verloren. Midden jaren zestig werd Kool een veel scorende spits in het 3^e zondagelftal, destijds het eerste amateurelftal van De Volewijckers. Een blauwe maandag heeft hij ook nog betaald voetbal gespeeld (op voorspraak van trainer Jany van der Veen), maar hij was snel weer terug bij de amateurs.
Kool was ‘een eigenwijs mannetje’ en wars van autoriteit. Hij miste ook de ambitie om het hoogst haalbare te bereiken. Het spelletje was bij Kool belangrijker dan de resultaten. Als eigenaar van een loodgietersbedrijf kon hij bovendien goed zijn brood verdienen, dus waarom prof worden?

Als ‘Mister Volewijckers’ speelde Martin Kool  in de jaren 70 en 80 in het vlaggenschip, de zondag 1, en later nog een paar jaar in het hoogste zaterdagelftal. Met de zondagselectie werd hij nog twee keer kampioen, de hoogtepunten in zijn carrière. Bij de Veteranen sloot hij zijn loopbaan af. Toen hij op zijn 73^e tijdens een wedstrijd regelmatig werd geschopt en de scheidsrechter niet ingreep, liep hij het veld af en was het mooi geweest. Kool heeft niets bewaard van vroeger en nam het spelletje altijd heel luchtig op. Op een gegeven moment vroeg de trainer na een nederlaag hoe hij nog zo vrolijk kon zijn. Waarop Kool antwoordde: “Denk je dat ik mijn eten laat staan omdat we verloren hebben? Soms is een andere club gewoon beter”.

In 1980 werd Kool als aanvoerder door voorzitter Bep Lanser beloond voor de promotie naar de derde klasse. (Zie foto)

Uit de kranten
Aan het eind van het seizoen 1981-82 verzekerde Kool zich nog net van een paar Puma-schoenen. In 1985 – hij is de veertig al gepasseerd – noemt de journalist hem ‘good old’ Martin Kool. En een wedstrijdverslag uit 1984 met een foto

I